Biegunka to zaburzenie trawienia, którego głównym objawem są częste wypróżnienia, zmieniona konsystencja kału, upłynnienie go i zwiększenie jego ilości. Biegunka może być spowodowana przez infekcje, różne stany chorobowe układu trawiennego, czynniki emocjonalne, psychiczne i neurowegetatywne wzmagające perystaltykę jelit, przewlekłe stany zapalne jelit. Nieleczona może doprowadzić do odwodnienia i wychudzenia, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. spis treści 1. Przyczyny biegunki 2. Rodzaje biegunek Biegunka pochodzenia bakteryjnego Biegunka pochodzenia wirusowego Biegunka przewlekła Biegunka podróżnych Biegunka a IBS 3. Jak leczyć biegunkę 4. Kisiel z siemienia lnianego 5. Profilaktyka biegunkowa rozwiń 1. Przyczyny biegunki Przyczyny biegunki są niezwykle różnorodne, dlatego należy zawsze zwracać uwagę, w jakim momencie pojawiła się ta dolegliwość i jakie objawy jej towarzyszą. Mogą mieć podłoże bakteryjne, wirusowe i psychosomatyczne (wynikające np. z silnego stresu). Pojawiają się w wyniku zakażenia, ale także na skutek działania skutków ubocznych określonych leków. Zobacz film: "Jak pozbyć się ostrej biegunki?" Do najpopularniejszych przyczyn biegunki należą: infekcje wirusowe (w tym zakażenie rotawirusami, czyli tzw. grypa żołądkowa), infekcje bakteryjne (Salmonella, Escherichia Coli), zatrucie endotoksynami bakteryjnymi (Staphylococcus), zatrucie substancjami chemicznymi (lekami, grzybami, rtęcią), zespół jelita drażliwego, stres, alergia, wahania hormonalne, zapalenie trzustki, zapalenie jelit, choroba Leśniowskiego-Crohna. O wystąpieniu biegunki można mówić, kiedy do wypróżnienia dochodzi minimum 3 razy w ciągu doby, kał jest wodnisty lub płynny, nieuformowany, może także zawierać ropę, śluz lub krew. Biegunce towarzyszą także takie objawy jak nudności, bóle brzucha, mdłości, ogólne osłabienie i wymioty, nierzadko także gorączka. W początkowej fazie stolce są obfite, a wypróżnienia mogą być bolesne. Z czasem wypróżnienia stają się bardziej skąpe, choć parcie na stolec zazwyczaj utrzymuje się do końca trwania choroby. Biegunka może być poprzedzona dreszczami i spadkiem kondycji psychicznej, a także nagłymi skurczami jelit. 2. Rodzaje biegunek Ze względu na przyczynę powstawania, można wyróżnić następujące rodzaje biegunek: biegunka poantybiotykowa (przyczyną biegunki jest zachwianie równowagi flory bakteryjnej jelit), biegunka osmotyczna (wywołana alergią na gluten, nadwrażliwością na białko mleka lub środkami przeczyszczającymi, biegunka wydzielnicza (jest wywołana zazwyczaj przez gronkowce, zawiera nadmiar wody i elektrolitów z jelit, jest obfita, ale bez śluzu czy krwi), biegunka wysiękowa (pojawia się na skutek poważnych schorzeń i zakażeń, kał zawiera krew, śluz i białko). Pod względem klinicznym możemy podzielić je na biegunki pochodzenia ośrodkowego, wynikające z pobudzenia ośrodka nerwu błędnego X, a także biegunki pochodzenia obwodowego, które związane są z podrażnieniem zakończeń nerwowych w błonie śluzowej jelit i z wyzwoleniem odruchów motorycznych i śródściennych za pośrednictwem nerwu X. Biegunki dzielimy także ze względu na czas trwania. Biegunka trwająca do 10 dni to biegunka ostra (jest to najczęściej występująca biegunka), ta trwająca ponad 10 dni to biegunka przewlekła. Dodatkowo biegunkę można podzielić ze względu na pochodzenie (bakteryjne i wirusowe). Wyróżnia się też biegunkę związaną z licznymi podróżami i silnymi emocjami. Biegunka pochodzenia bakteryjnego Ten rodzaj biegunki pojawia się na skutek zakażenia drobnoustrojami i bakteriami, najczęściej Salmonellą i E. Coli. Pierwsze objawy mogą wystąpić już po 6 godzinach od zarażenia, do którego może dojść na skutek zjedzenia nieświeżego pokarmu albo kontaktu z niektórymi zwierzętami - bydłem, ptactwem czy dzikimi gryzoniami). Biegunka zazwyczaj utrzymuje się maksymalnie 72 godziny, choć może się okazać, że bakterii było bardzo dużo, a zakażenie jest poważne. Wówczas należy natychmiast udać się do szpitala w celu usunięcia przyczyny choroby. Biegunka pochodzenia wirusowego Najczęściej spotykaną formą biegunki o podłożu wirusowym jest tzw. grypa żołądkowa (jelitówka). Pojawia się najczęściej na skutek zarażenia rotawirusem, adenowirusem i norowirusem. Towarzyszą jej inne objawy, takie jak nudności i wymioty, osłabienie organizmu, bóle głowy i mięśni, wysoka gorączka i brak apetytu. Wirusy najczęściej są wydalane z organizmu w naturalny sposób, a biegunka i wszystkie pozostałe objawy znikają samoistnie, zazwyczaj po 2-3 dniach. Są jednak szczególnie niebezpieczne dla dzieci, dlatego ważne jest szczepienie przeciwko rotawirusowm i szybka interwencja medyczna. Biegunka przewlekła Może się jednak zdarzyć, że biegunka utrzymuje się przez okres dłuższy niż 3 dni, stolce stale są wodniste, a wypróżnienia obfite. Jest to stan zagrożenia życia, ponieważ w wyniku trwającej ostrej biegunki może dojść do odwodnienia, niedożywienia, a w konsekwencji nawet do śmierci. Bardzo ważna jest w tej sytuacji szybka interwencja medyczna, odnalezienie oraz zahamowanie przyczyny wywołującej dolegliwości. Biegunka podróżnych Częste podróżowanie, zwłaszcza do miejsc o innym klimacie niż ten, do którego przywykliśmy, może nasilić występowanie biegunki. Taka dolegliwość nazywana jest biegunką podróżnych i nie wynika z żadnej choroby. Wiąże się ściśle ze zmianą wody, sposobu żywienia i klimatu. Organizm potrzebuje kilku dni na dostosowanie się do nowych warunków, dlatego w tym wypadku biegunki podróżnych uznaje sie za coś niegroźnego, o ile zachowany podstawowe zasady bezpieczeństwa - zadbamy o odpowiednie nawodnienie i nie dopuścimy do niedożywienia. Biegunkę można wyleczyć doraźnymi stoperami albo poczekać, aż flora bakteryjna sama się wyrówna. Biegunka a IBS Zespół jelita drażliwego, czyli IBS, to zaburzenie psychosomatyczne, którego podłożem jest silny, chroniczny stres albo przebyta infekcja jelit. Może wiązać się z występowaniem biegunki i zaparć w zmiennym natężeniu, lub z pojawieniem sie tylko jednej z dolegliwości. Nadwrażliwym jelitom towarzyszy też uczucie przelewania w brzuchu, wzdęcia oraz gazy, nierzadko także zgaga. Biegunka wynikająca z IBS może być leczona objawowo, ale przede wszystkim podstawą wyeliminowania dolegliwości jest wizyta u psychologa, ponieważ z reguły jest to zaburzenie nerwicowe. Preparaty na biegunkę znajdziesz dzięki stronie To darmowa wyszukiwarka dostępności leków w aptekach w Twojej okolicy. 3. Jak leczyć biegunkę Przy przedłużającej się biegunce niezbędna jest pomoc lekarska, szczególnie gdy dochodzą takie objawy, jak gorączka, bóle brzucha, bolesne parcie, ogólne osłabienie, wymioty, znaczne rozluźnienie stolców, odwodnienie. W przypadku biegunki poantybiotykowej zalecane jest nawadnianie i stosowanie probiotyków, uzupełniających florę bakteryjną jelit. Biegunka osmotyczna przejdzie po zastosowaniu głodówki, przy równoczesnym nawadnianiu. Zakaźne biegunki o bardzo ostrym przebiegu, z gorączką i krwistymi stolcami, zwykle wymagają analizy mikrobiologicznej stolca - może być konieczne leczenie przyczynowe. Biegunka może być zagrożeniem dla zdrowia, gdyż bez odpowiednich środków zaradczych prowadzi do odwodnienia. Chorego należy nawadniać, najlepiej za pomocą specjalnych specyfików zapobiegających odwodnieniu, zawierających potrzebne elektrolity - sód, potas, chlor. Stan odwodnienia jest szczególnie niebezpieczny dla małych dzieci. W leczeniu rozwolnienia stosuje się węgiel leczniczy (Carbo medicinalis, węgiel aktywny), który wiąże toksyny, bakterie, gazy jelitowe i inne czynniki szkodliwe, które nasilają perystaltykę jelit, zwiększają przenikanie wody do światła jelita i powodują pojawienie się biegunki. Stosuje się także inne leki adsorpcyjne, ściągające, koloidalne, a także cholinolityki i leki spazmolityczne. Biegunka niekoniecznie wymaga wizyty u specjalisty. W przypadku łagodnych biegunek, których przyczynę znamy (np. wiemy, że zjedliśmy coś nieświeżego albo że trwa sezon na grypę żołądkową), wystarczy stosowanie doraźnych leków hamujących ruchy jelit. Leczenie polega na przyjmowaniu produktów takich jak Laremid czy Stoperan, a także leków adsorpcyjnych. Choremu dobrze jest podawać także elektrolity, aby wyrównać utracone składniki. Należy także przez kilka kolejnych dni stosować dietę lekkostrawną (szczególnie polecane jest siemię lniane i kasza manna, a także produkty kukurydziane). Rekomendowane przez naszych ekspertów 4. Kisiel z siemienia lnianego Z biegunką można także poradzić sobie w naturalny sposób, wykorzystując to, co mamy w kuchni. Dotyczy to jednak tylko występowania biegunek łagodnych i krótkotrwałych. Jeśli objawy nie ustępują, należy wdrożyć farmakoterapię albo zgłosić się do lekarza. Skutecznym domowym sposobem na biegunkę jest "kisiel" z siemienia lnianego. Gotuje się łyżkę ziaren w połowie szklanki wody, aż powstanie gęsty kleik, tak przygotowaną mieszankę należy wypić. Siemię lniane ma niezwykłe właściwości, ponieważ potrafi pobudzić perystaltykę jelit w przypadku zaparć i złagodzić w przypadku biegunek. W leczeniu biegunki pomocna może okazać się także gorzka czekolada i kakao. Muszą być jednak w czystej postaci - bez dodatku cukru, który jest pożywką dla bakterii. Należy także zadbać o odpowiednie nawodnienie. Oprócz wody, pomocne będą zioła lecznicze, głównie rumianek. Należy jednak uważać, ponieważ niektóre z nich (między innymi mięta i melisa) mogą działać drażniąca i wywoływać wymioty. 5. Profilaktyka biegunkowa W przypadku zapobiegania biegunkom przede wszystkim ważne jest zachowanie zasad higieny osobistej - ręce należy myć zawsze po wyjściu z toalety, a także po przyjściu z dworu. Ważne jest także mycie owoców i warzyw oraz ograniczenie kontaktu z osobami zarażonymi bakteryjną bądź wirusową biegunką, a także częste wietrzenie mieszkania. Treść artykułu jest całkowicie niezależna. Znajdują się w nim linki naszych partnerów. Wybierając je, wspierasz nasz rozwój. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy

Biegunka to częsta dolegliwość, która dotyczy zarówno dzieci i dorosłych. Często jednak nie wiemy co jeść podczas biegunki. A odpowiednia dieta może pomóc w złagodzeniu jej. W zasadzie lekkostrawna dieta oraz odpowiednie nawodnienie stanową podstawę żywienia podczas biegunki. Biegunka – co jeść w pierwszych godzinach Najlepiej nic. Podczas biegunek dochodzi do dużej utraty wody z organizmu. Dlatego podstawą interwencji żywieniowej powinno być dbanie o odpowiednie nawodnienie przez cały czas jej trwania. Przez pierwsze 3-4 godziny należy podawać tylko płyny. Powinna być to przede wszystkim woda niegazowana. Można również wprowadzić słaby napar czarnej herbaty, która ma działanie zapierające. Dodatkowo warto zakupić w aptece preparat do nawadniania przy biegunkach. Można go nabyć bez recepty. Płyny spożywamy małymi łykami co kilka minut. Unikamy słodkich napojów. Mogą one zawierać w swoim składzie substancje słodzące takie jak sorbitol, ksylitol oraz mannitol. Substancje te nasilają objawy biegunki. Znajdują się one również w słodyczach, przede wszystkim w gumach do żucia dlatego należy unikać ich przy biegunce. Wprowadzenie posiłków stałych Po 3-4 godzinach wprowadzamy stałe posiłki. Najlepiej rozpocząć od kleiku ryżowego lub rozmoczonego w mleku/herbacie czerstwego pieczywa. Później dietę stopniowo rozszerzamy, dodając chude mięsa i nabiał. Przy biegunce układ pokarmowy jest bardzo wrażliwy dlatego bardzo ważne jest, aby go nie podrażniać. Na ten czas należy zrezygnować z produktów pełnoziarnistych bogatych w błonnik pokarmowy. Do przygotowania posiłków wykorzystuj pszenne pieczywo oraz jasne drobne makarony. Przy biegunkach najlepiej sięgać po pieczywo lekko czerstwe oraz sucharki. Biegunka — czy warto jeść błonnik pokarmowy? Źródłem błonnika pokarmowe są nie tylko produkty zbożowe, ale również warzywa i owoce. Nie oznacza to jednak, że należy rezygnować z wszystkich warzyw i owoców. Istnieje kilka sposobów na ograniczenie w nich zawartości błonnika pokarmowego. Najwięcej błonnika pokarmowego znajduje się w skórce, dlatego przy biegunkach należy obierać wszystkie warzywa i owoce przed spożyciem. Należy również usuwać pestki z owoców nawet te drobne znajdujące się w truskawkach. W celu ich usunięcia należy przetrzeć owoce przez sito. Na lepszą tolerancję błonnika wpływa również wysoka temperatura. Dlatego warzywa i owoce przez spożyciem należy wcześniej ugotować. Niektóre owoce i warzywa na czas biegunki należy całkowicie wyeliminować. Należą do nich czereśnie, gruszki, śliwki, ananas, agrest. Unikaj warzyw kapustnych, papryki oraz kukurydzy. Jeśli chcesz kupować zdrowsze produkty spożywcze na co dzień, zerknij do mojego e-booka “Zdrowszy Wybór”. To właśnie zdrowe nawyki żywieniowe mają największy wpływ na nasze zdrowie i sylwetkę. Wyeliminuj tłuste i smażone potrawy Posiłki najlepiej przygotowywać poprzez gotowanie na parze lub w wodzie. Eliminujemy potrawy smażone. Nie zalecane są tłuste mięsa takie jak wieprzowina. Zamiast nich sięgnij po chudego kurczaka lub chudą rybę. Wskazane są również jajka gotowane na miękko. Niedozwolonymi dodatkami do pieczywa są sery żółte, sery pleśniowe, Feta oraz tłuste wędliny i pasztety. Zamiast nich wybierz biały ser twarogowy oraz chude wędliny drobiowe. Z nabiału do diety można włączyć mleko 1,5%, kefir, jogurt oraz mleko zsiadłe. Jeśli masz problem ze skomponowaniem zdrowych posiłków, sprawdź gotowe diety, które przygotowałam. Znajdziesz tu i dietę dla zabieganych i dietę dla użytkowników Thermomix. Podsumowując, przy biegunkach najważniejsze jest nawadnianie. Po 3-4 godzinach wprowadza się stałe posiłki, których podstawę powinny stanowić produkty skrobiowe pozbawione błonnika pokarmowego. Znasz teorię, ale nie wiesz jak poprawnie ją zastosować? Wolisz bym Ci pomogła? Mogę przeanalizować Twoje żywienie i poradzić Ci, co zmienić za pomocą porady dietetycznej. Dostępna tutaj Ułożę dla Ciebie dietę specjalistyczną. Możesz zamówić ją tutaj Literatura Włodarek D, Lange E, Kozłowska L, Głąbska D. Dietoterapia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2014. Mach T, Szczeklik K, Algorytmy postępowania w ostrej biegunce infekcyjnej, Zakażenie XXI wieku, 2018, 1(5), s. 245-252 Krajewska J, Postępowanie w biegunkach, Lek w Polsce, 2015, 25,

Najlepsze spalacze tłuszczu dostępne na rynku nie powinny być nawet porównywane do biegania. Aby schudnąć, potrzebujemy deficytu kalorii. Bieganie może bardzo ułatwić nam jego osiągnięcie, gdyż: 5 km to ok. 300-400 spalonych kalorii. 10 km to ok. 600-800 spalonych kalorii. 21 km to ok. 1200-1600 spalonych kalorii.

fot. Adobe Stock Biegunka jest naturalnym mechanizmem obronnym, sposobem usuwania szkodliwych substancji z organizmu, powodujących stany zapalne śluzówki żołądka i jelit. Dlatego też generalnie zaleca się po prostu przeczekanie tej dolegliwości, o ile nie ma charakteru ostrego, gwałtownego i przewlekłego. Pomóc może zastosowanie lekkostrawnej diety, która pomoże złagodzić dolegliwości. Spis treści: Co jeść przy biegunce? Co pić przy biegunce? Czego nie jeść przy biegunce? Co jeść przy biegunce? Dieta przy biegunce u dorosłych Jednym ze sposobów na biegunkę, jest jedzenie rozgotowanego ryżu z dodaniem gotowanej marchewki, co nie tylko może zahamować rozwolnienie, ale dostarczy organizmowi brakujących zasobów energetycznych. Natomiast podstawą żywienia w trakcie trwania biegunki powinien być rosół z kury. Popularny jest kisiel przygotowany na bazie siemienia lnianego. Można je też podać w postaci papki. Siemię lniane nie tylko zwalcza biegunkę, ale również osłania ściany jelit, a poza tym normalizuje ilość wypróżnień np. u osób odchudzających się, powodując uczucie sytości. Zaleca się również spożywanie bananów, a także kaszy jęczmiennej. Przydatna też może być gorzka czekolada o dużej zawartości kakao, która działa podobnie jak kawa i węgiel aktywowany, ponieważ zlepia zawartość jelit, działając przy tym antybakteryjnie. Jeśli chodzi o owoce, to przy biegunce zaleca się spożywanie jagód na surowo i ich przetworów, a nawet nalewki jagodowej. Pomocne też jest stosowanie probiotyków, czyli np. jogurtów i kefirów, w których zawarte są żywe kultury bakterii. Dieta przy biegunce u dzieci Małym dzieciom, w tym niemowlakom, zaleca się podawanie kaszki ryżowej, bananów i soku jabłkowego. Dzieciom nieco starszym serwujemy potrawy lekkostrawne, np. kurczaka gotowany bez skórki, suche tosty, jabłka pieczone, budynie, marchewkę gotowaną, rosół z kury lub wołowy. Co pić przy biegunce? Przy biegunce zaleca się picie dużej ilości wody niegazowanej, a także mocnej herbaty czarnej. Równie skuteczne są napary ziołowe, głównie z kolendry, pierwiosnka, siemienia lnianego, które można dosładzać naturalnym miodem. Należy pamiętać, aby w trakcie biegunki spożywać duże ilości płynów i soli mineralnych w celu zapobieżenia odwodnieniu. Taki płyn można przygotować samodzielnie: do litra przegotowanej wody dodajemy łyżeczkę cukru i pół łyżeczki soli. Można też wypijać duże ilości wody mineralnej, zawierającej elektrolity. Czego nie jeść przy biegunce? Przy biegunce należy unikać spożywania kapusty, fasoli i generalnie produktów ciężkostrawnych, bogatych w tłuszcze, trudno wchłanianych przez organizm, w tym makaronów, innych produktów mącznych, płatków kukurydzianych czy owsianych, gruszek, jabłek, mleka i jego przetworów, ziemniaków. Absolutnie nie można pić napojów gazowanych oraz alkoholu, który dodatkowo odwadnia organizm. Dowiedz się więcej o biegunce:Biegunka u dziecka, dorosłego, w ciąży – leczenie, co jeść?Domowe sposoby na biegunkę. Jak poradzić sobie z rozwolnieniem?Biegunka w ciąży może być niebezpieczna Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

ile można schudnąć podczas biegunki